-
1 broń
- ni; fweapon; ( zbiorowo) arms (pl), (przen: środek) weaponbroń atomowa/chemiczna — nuclear/chemical weapons (pl)
broń palna — firearms (pl)
* * *f.1. (= narzędzie walki) weapon; (= często = broń palna) gun, firearm; ( zbiorowo) weapons, weaponry, arms; broń myśliwska hunting rifle l. rifles; broń przeciwpancerna anti-tank weapon l. gun; broń przeciwlotnicza anti-aircraft weapon l. gun; broń ręczna handgun; broń artyleryjska artillery piece, field gun, cannon; broń małokalibrowa small-caliber weapon; broń obosieczna double-edged sword; chwytać za broń take up arms; nosić broń carry arms; złożyć broń lay down (one's) arms; naładować broń load a gun; kaliber broni the caliber of a gun; wystąpić z bronią w ręku offer armed resistance; broń biała hand weapons; broń sieczna cutting weapon; broń palna firearm(s); broń automatyczna automatic weapon; broń krótka handgun; broń konwencjonalna conventional weapon; broń masowej zagłady weapon of mass destruction; broń biologiczna biological weapon; broń chemiczna chemical weapon; broń jądrowa l. nuklearna l. atomowa atomic l. nuclear weapon; broń termojądrowa thermonuclear weapon; zawieszenie broni armistice, truce; do nogi broń! order arms!; prezentuj broń! present arms!; bagnet na broń! fix bayonets!; towarzysze broni brothers in arms; wezwanie do broni call to arms; być pod bronią be mobilised; bez broni unarmed; prowadzić/trzymać kogoś pod bronią lead/keep sb at gunpoint; dać komuś broń do ręki przen. play into sb's hands; wytrącić komuś broń z ręki przen. take the wind out of sb's sails; pobić l. pokonać kogoś jego własną bronią przen. beat sb at his own game.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > broń
-
2 broń
broń [brɔɲ] f\broń atomowa Atomwaffe f\broń biologiczna biologische Waffe f, Biowaffe f\broń chemiczna chemische Waffe f\broń jądrowa Kernwaffe f\broń konwencjonalna konventionelle Waffe f\broń krótka Handfeuerwaffe f\broń maszynowa Maschinenwaffe f\broń nuklearna nukleare Waffe f\broń palna Schusswaffe f, Feuerwaffe f\broń rakietowa Raketenwaffe fgenerał broni Generaloberst mtowarzysz broni Waffenbruder mchwytać za \broń zur Waffe greifenrzuć \broń! Waffe fallen lassen!dać komuś \broń do ręki jdn die Waffe in die Hand gebenwytrącić komuś \broń z ręki jdm die Waffe aus der Hand schlagenzwalczać kogoś jego własną bronią jdn mit seinen eigenen Waffen schlagen ( geh)
См. также в других словарях:
broń — ż V, DCMs. broni; lm M. bronie, D. broni 1. zwykle blm «narzędzie walki, każda rzecz służąca do obrony własnej lub do rażenia nieprzyjaciela; oręż» Broń myśliwska, sportowa, wojskowa. Broń przeciwlotnicza, przeciwpancerna. Broń ręczna,… … Słownik języka polskiego
oręż — m II, D. a zwykle blm 1. książk. «narzędzie walki; broń, uzbrojenie» Oręż bojowy. Szczęk oręża. ◊ Porwać się do oręża, chwycić za oręż, podnieść oręż «podjąć walkę zbrojną» ◊ Złożyć, rzucić oręż «przestać walczyć, poddać się» ◊ Wytrącić komuś… … Słownik języka polskiego
uzbrojenie — n I 1. rzecz. od uzbroić. 2. «broń, sprzęt bojowy, w który wyposażone jest wojsko, jednostka wojskowa lub pojedynczy żołnierz; każde narzędzie walki, w które ktoś jest wyposażony» Uzbrojenie artyleryjskie, rakietowe, strzeleckie. Uzbrojenie… … Słownik języka polskiego
nóż — m II, D. noża; lm M. noże, D. noży «narzędzie do krajania, cięcia itp., składające się z metalowego ostrza osadzonego na trzonku; przyrząd do skrawania, cięcia itp. w różnego rodzaju urządzeniach mechanicznych» Długi, krótki, cienki, szeroki,… … Słownik języka polskiego
w — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę w» 2. «spółgłoska wargowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcje) w miejscowniku lub bierniku; tworzy wraz z rzeczownikiem… … Słownik języka polskiego
na — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z biernikiem {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wskazuje na kierunek ruchu przestrzennego określony przez wyrażenia, w których przyimek {{/stl 7}}{{stl 8}}na {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
